Page 19 - Εξώφυλλο1 (17 files merged)
P. 19

Τα πιο γνωστά γεφύρια που ανήγειρε ο Άγιος είναι : 
                                                           α) το γεφύρι του Κοράκου, το οποίο ένωνε τον Νομό Καρδίτσας με 
                                                           τον Νομό Άρτας. 
                                                           Ήταν το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων. 
                                                           Δυστυχώς, ανατινάχθηκε το 1949, κατά τον εμφύλιο πόλεμο. 

ΑΓΙΟΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ, Ο ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ                         β)  Το  γεφύρι  της  Πύλης, 

                                                           που  ενώνει  τα  βουνά  Ίταμος  και 

                                                           Κόζιακας.  Μέχρι  το  1936  ήταν  ο 

                                                           μοναδικός  συνδετικός  κρίκος  του 

                                                           τρικαλινού  κάμπου  με  τα  χωριά  του        Γεφύρι Πύλης
                                                           Ασπροποτάμου.  γ)  Το  γεφύρι  της 
                                                           Παλαιοκαρυάς,  το  οποίο  γεφυρώνει 

                                                           το  ρέμα  της  Γκρόπας  και 

                                                           χρησιμοποιούνταν  για  τον  ανεφοδιασμό       των  χωριών 

                                                           του  Ασπροποτάμου  και  δ)το  γεφύρι  της  Σαρακίνας,    το  οποίο 

                                                           γεφυρώνει  τον  Πηνειό  ποταμό  ανάμεσα  στα  χωριά  Σαρακίνα  και 

                                                                Διάβα.

                                                                        Τα χρήματα για τα κοινωφελή έργα του ο Άγιος 

                                                                        Βησσαρίωνας  τα  εξοικονόμησε  από  περιοδεία 

                                                                που έκανε στη Μολδοβλαχία. Εκεί με τη φωτεινή 

                                                                παρουσία  του,  τη  σοφία  και  την  αγιότητά  του 

                                                                κέρδισε  την  εμπιστοσύνη,  τον  σεβασμό  και  την 

                                                                αγάπη  όλου  του  λαού.  Αξίζει  να  τονίσουμε  ότι  όλοι 

                                                                οι  ηγεμόνες  της  Μολδοβλαχίας  είχαν  μεγάλο 

                                                                σεβασμό  στον  Άγιο.  Εικοσιτέσσερις  εκκλησίες 

                                           ΠαλαΓιεοφκύαρρι υάς    αφιερώθηκαν  στον  άγιο  σε  όλη  τη  χώρα  και  στο 
                                                                 κέντρο του Βουκουρεστίου χτίστηκε ωραιότατος ναός 
                                                                προς  τιμήν  του  και  το  όνομά  του  δόθηκε  σε  κεντρικό 
                                                                δρόμο της πόλης.

                                                                Επίσης,  ο  άγιος  ανήγειρε  με 

                                                           τη  βοήθεια  του  αδελφού  του  Ιγνατίου, 

                                                           επισκόπου  Καπούας  και  Φαναρίου,  τη 

                                                           μονή  Μεταμορφώσεως  του  Σωτήρος,  τη 

                                                           γνωστή  ως  Δούσικο,  στο  καταπράσινο 

                                                           βουνό  πάνω  από  την  Πύλη. 

                                                           Εξασθενημένος από το τεράστιο έργο του 

                                              Νεκτάριος    κοιμήθηκε  σε  ηλικία  πενήντα  ετών,  στις     Γεφύρι
                                           Τύμπας, τμήμα   13  Σεπτεμβρίου  1540.  Η  μνήμη  του         Σαρακίνας
                                                           τιμάται στη Θεσσαλία, στην Ήπειρο, στη 
                                                   Α'2     Δ.  Μακεδονία,  στη  Λευκάδα  και  στις 
                                                           παραδουνάβιες χώρες

                                                                        19
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24